
Zopas het theoretische stuk naar binnen gepeuzeld en dat beviel me erg.
Zijn visie op de theorie over hoe de elementen/ingrediënten mekaar beïnvloeden vind ik heel interessant. (nu ben ik klaar voor Hamelman

Nu heb ik nog meer zin om te experimenteren met hoeveelheden gist/water en rijstijden.
Drie dingen die me opvielen:
- hij gooit zout en gist in één beurt bij het deeg. Ik dacht dat zout de werking van gist neutraliseerde?
- hij raadt af om (sterk) te ontgassen, om de gaten in het deeg te houden. Ik meende ergens gelezen te hebben dat die gassen er beter nét wel uit gehaald werden.
- hij lijkt sterke voorstander van heel natte degen. Daar waar andere theorieboeken eerder pleiten om net wat te weinig te gebruiken.
Iemand die het boek al las?