Al een paar dagen had ik zo'n zin om iets met desem te doen en vandaag kon het eindelijk. Ik heb toch maar weer het vertrouwde recept gemaakt, maar wel met de helft volkorenmeel omwille van de vezels. Het is het beproefde recept van Levine, driegranen desem, en dan de hybride vorm, dus met een pietsie desem.
Altijd weer leuk om te maken en heerlijk.
Op de blog van "Mariëlle in de Keuken" was ik al vaker het recept van Surinaamse puntjes tegengekomen. Voor mij nostalgisch, dus ik moest het wel een keer proberen. Ik heb er een bruine variant van gemaakt door een deel van de Amerikaanse patent te vervangen door volkoren natuur. En ik heb wat extra water toegevoegd, want vond het deeg een beetje stug.
Wat het Surinaams maakt zou ik eerlijk gezegd niet weten. Misschien doordat het deeg door de semolina gaat en de naad in het midden. Geen idee. Die kenmerkende naad was bij mijn broodje nagenoeg niet te zien, maar de smaak was prima.
Van buiten knapperig en van binnen zacht.
Belegd met bakkeljauw en wat komkommer, dat was echt lekker.

Ik werd daar wel enthousiast van, lang leve de nostalgie.
En voor wie niet weet wat bakkeljauw is, even Googlen.
